संत मुक्ताई अभंग
पंढरपूर महात्म्यपर
शून्यापरतें पाही तंव शून्य तेंही नाहीं ।
पाहाते पाहोनि ठायीं ठेवियलें || १ ||
कैसागे माये हा तारकु ल दिवटा।
पंढरी वैकुंठा प्रगटला ॥२॥
न कळे याची गती आदि मध्य अंतीं ।
जेथें श्रुति नेति नेति प्रगटल्या ॥३॥
स्त्री मुक्ताई सप्रेम विठ्ठल संभ्रम ।
शून्याहि शून्य समशेज बाजे ॥ ४ ॥
